Roadtrip

Vandaag stond er een rit van 143km gepland. In Nederland denk je dan oh dat doen we even in 2 uurtjes, maar in Nepal gaat dat toch anders hebben we vandaag ontdekt. We hebben namelijk ruim 7 uur over deze afstand gedaan. Gelukkig hadden we een chauffeur want we hebben aparte dingen gezien onderweg. We reden over de rijksweg van Nepal, nou die is heel anders dan thuis. De ene keer asfalt, dan gaten in de weg, dan modder en dan weer stenen. Daarnaast is er maar 1 rijbaan heen en 1 rijbaan terug. Aangezien het wegdek zeer slecht is, is een klapband iets wat vaak voorkomt hebben we onderweg gezien. Waar de Nederlandse wegenwacht zo'n auto gelijk weghaalt blijft de auto hier gewoon staan tot hij gemaakt is. Gevolg: een mega lange file achter de auto.

Onderweg zagen we meerdere loopbruggen over de rivier. Onze chauffeur was zo lief om er bij één te stoppen. Hij wilde graag met ons over de brug lopen en de rivier laten zien. Ik vind dat soort dingen altijd erg leuk als we het gedaan hebben. Op het moment zelf denk ik waar ben ik mee bezig. Maar we hebben even gekeken en wat foto's gemaakt en toen mocht ik gelukkig weer van de brug af.

Ondanks dat het een lange rit is voelde het niet zo want er was genoeg te zien. Nadat we de grote stad Kathmandu achter ons lieten kwamen we langs kleinere dorpjes met wegrestaurantjes en winkeltjes. Vervolgens reden we langs de rijstvelden en daarna reden we evenwijdig aan een rivier waar we soms mensen zagen raften. Verder zijn de bussen en vrachtwagens hier ook versierd dus super leuk om naar te kijken. Onderweg hebben we nog geluncht, uiteraard met het bekendste gerecht hier, Dhal Bat.

Na die 7 uur kwamen we uiteindelijk aan in Bandipur. Nadat we onze tassen in de kamer gelegd hebben zijn we het dorp ingelopen. Ons hotel zit aan het begin van de hoofdstraat. Het is een klein dorpje met leuke winkeltjes, kleurrijke of oude huisjes en prachtige uitzichten over de vallei en de besneeuwde bergtoppen.

Op aanraden van de hoteleigenaar zijn we ondanks onze spierpijn toch nog een heuvel opgeklommen voor de zonsondergang. De pijn in onze kuiten was het meer dan waard. Aan de ene kant van de berg ging de zon onder achter de bergen en aan de andere kant kleurden de besneeuwde bergtoppen roze. Een prachtig uitzicht.

Daarna zijn we terug naar beneden gelopen terwijl de lichtjes in het dorp aan gingen. Komende week hebben ze hier het Tihar festival en daardoor zijn al veel restaurants versierd met lampjes. Dit zag er erg gezellig uit. Uiteindelijk zijn we in het dorpje gaan eten en daarna zijn we teruggegaan naar onze hotelkamer. Morgen gaan we Bandipur verder ontdekken.